Mijn moeder is een held.
Mijn vader had al op vroege leeftijd hartproblemen en een zware en lange hartoperatie achter de rug. Mijn moeder bleef hem altijd steunen. Begin jaren 90 kreeg hij tijdens het biljarten een hartstilstand. Verplegers wilden hem na een half uur reanimeren opgeven, toch is 1 verpleger blijven doorgaan en kreeg mijn vader erdoor. Toen papa terug thuis was heb ik met mama een 1e hulp bij ongeval cursus ingekeken wat te doen moest hij terug een hartstilstand krijgen. We spraken af, mama doet mond op mond, ik zou dan hartmassage doen.
Helaas op een avond kreeg papa terug een hartstilstand, mama riep me meteen en begonnen met reanimeren. We zagen dat hij precies teken gaf te stoppen, toen we dit deden draaiden zijn ogen weg,… We begonnen terug te reanimeren en hielden hem zo bezig tot de MUG er was en na 1 elektrische shock was hij terug bij bewustzijn. Nadien kreeg hij pas een defibrillator. Papa kreeg over de jaren heen nog meer dan 10 hartstilstanden en hartoperaties.
Mama bleef altijd aan zijn zijde, offerde alles op. Liet papa nooit alleen ondanks zijn hartpomp versleten was en geen krachten meer had. Na de laatste hartoperatie in 2008 was hij reeds 3 weken thuis toen plots een virus (vanwege de laatste operatie) in zijn lijf alle organen aantastte, belande in een coma en stierf 1 week later.
Niet alleen was mijn vader een echte maar moedige held om zoveel hartfalen te doorstaan, maar mijn moeder is een echte heldin om hem te steunen en in leven te houden zolang ze kon. Inmiddels is mijn moeder 87 jaar en woont nog zelfstandig alleen thuis. Papa heeft me zeker 100x gezegd, zorg goed voor de mama, en dat doe ik al jaren, ik zorg dat ze niets te kort komt.
Mijn moeder, mijn heldin,… Ik wil ze niet kwijt!