Trots op mijn vader

Mijn vader Martin Van Walleghem was vroeger werkzaam bij defensie. Nu op heden is hij in pensioen. In de volle coronatijden tot op de dag van vandaag heeft hij zich als vrijwilliger gemeld om te helpen in het AZ Delta ziekenhuis in Roeselare. Ongeacht welke discipline hij zou krijgen, wou hij helpen zoveel mogelijk om de coronadrukte bij te springen. Hij werd aanvaard om te helpen in de keuken van het ziekenhuis omdat er zeer veel personeel wegens corona uitgevallen was.

Daarnaast heeft hij zich ook vrijwilliger gesteld bij de Minder Mobiele centrale in Roeselare om mensen te brengen en terug naar huis te voeren naar bijvoorbeeld het vaccinatiecentrum of als er een patiënt eens naar het ziekenhuis moest gebracht worden en dan wachtte hij tot de patiënt klaar was met het onderzoek om terug naar huis te brengen.

En als laatste heeft hij zich ook gemeld als vrijwilliger in het vaccinatiecentrum zelf om de mensen te helpen begeleiden. Dit mocht hij ook al enkele keren uitvoeren.
Kortom, mijn papa zijn dagen waren/zijn zeer goed gevuld om zoveel mogelijk mensen te helpen en hij verdient het oprecht om eens vermeld te worden! Ik ben trots op mijn vader dat hij zoveel mogelijk overal probeert te helpen. Nooit is hem iets teveel. Als ze hem onverwacht opbellen om nog vlug in te springen s’morgens vroeg of s’avonds laat of wanneer hij iemand moet voeren, dan is hij steeds paraat.