Ze was er gewoon voor mij.

We hebben Jacqueline leren kennen in het UZ Gent waar ze als leukemieconsulent werkt. Jacqueline staat al 1,5 jaar heel dicht bij ons gezin en heeft ons tijdens de leukemiebehandeling van onze dochter enorm gesteund en geholpen. Dé hoofdreden waarom ik haar nomineer is omdat er 1 moment was dat ik nooit zal vergeten en ik ben haar daar dankbaar voor: onze dochter Lou was na 1 jaar zware chemo opnieuw hervallen. Dat vonnis kregen we om 22u ‘s avonds te horen. De ochtend nadien zat Jacqueline om 8u al heel stilletjes aan mijn bed in het ziekenhuis, te wachten tot ik wakker werd. We zeiden niets tegen elkaar, maar ze was er gewoon voor me. Elkaar gewoon aankijken en immens verdriet samen delen. Dat moment zal ik nooit vergeten, het was het mooiste signaal naar ons toe: je staat er niet alleen voor. En op zich deed ze gewoon haar werk, maar zo komt het nooit bij ons over, ze doet meer dan dat. Met hart en ziel, geen telefoontje of mailtje is haar te veel. Het is heel dubbel, ik was liever niet in de onco wereld terechtgekomen, maar langs de andere kant ben ik zoooo blij dat ik haar heb leren kennen. Er heerst zo veel liefde en begrip in die wereld, het is zeker niet altijd kommer en kwel. Er is vriendschap, warmte, steun en begrip! Bedankt Jacqueline voor alles!